vrijdag 26 juni 2015

Zo.....

Geen quilten, maar aanverwante zaken....

Ik maak nog 1 x een uitstapje naar dochterlief haar ziekte. Ja, ze heeft huidkanker, en ja er zijn al 2 plekken weggehaald en daar was ze op tijd bij....maar dit...die nieuwe....haar eigen arts, die notabene gespecialiseerd is in huidkanker durft het niet aan en heeft haar doorgestuurd naar het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis.

Ten eerste is dit nieuwe plek echt kwaadaardig, en ten tweede zit het op het moeilijkste deel van iemands lichaam, namelijk haar hoofd, netjes onder een berg haar verstopt die gluiperd.

Mijn dochter, mijn bijna 24 jarige dochter, met een prachtige toekomst voor zich, altijd vrolijk, altijd lachen, ze  dendert gewoon als een trein door het leven, het lijkt of alles haar komt aanwaaien....en dan opeens is het boem, en speelt het leven een spelletje met haar.
Nu moet ze wachten op een belletje, en dan gaat het hele gebeuren rollen, hopelijk als een sneltrein, en word ze weer helemaal beter.

Maar het onbezorgde is eraf, nu al, geen kind meer die alles wel even doet, en overal lachend opaf gaat, nee het tekend je, nu al.
Is dat verkeerd? Nee, je leert nu eenmaal van het leven, van alle gebeurtenissen, van mensen die je tegenkomt, noem maar op. Ik zeg wel eens....van elke adem teug word je meer mens, ga je meer nadenken over het hoe en wat, en pas je je leven daar op een gegeven moment op aan.

Maar met dit achter je kiezen gaat het op een verkeerde manier, het onbezorgde gaat eraf, en je zal voorzichtiger worden. Ik had liever gezien dat je voorzichtiger oftewel volwassen  word op een andere manier, maar ik heb het niet voor het zeggen, ik kan niet uitkiezen wat je wel en niet meemaakt in je leven.
Het overkomt je, en er is geen ene moer wat ik ertegen kan doen.

Ik ga quilten.

12 opmerkingen:

  1. Wat een verhaal! En wat verdrietig dat je dochter op deze manier door de volwassenheidsgrens heen moet! Zoals je zelf al zegt, je kunt er niets aan doen. Toen mijn jongste zoon op 21-jarige leeftijd een herseninfarct kreeg, stond je wereld stil. Je gaat je verdiepen in wat er allemaal had kunnen gebeuren. Niet doen dus, ook jij niet hoor! Een mens heeft ook een beetje geluk nodig in zijn/haar leven. En zolang er iets aan gedaan kan worden, moet je je daar aan vastklampen maar dat is niet de gemakkelijkste klus. Ga zoveel mogelijk gezellige dingen doen. Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och Adri, wat kan het leven toch hard en moeilijk zijn! Er zijn geen woorden om te troosten, heel veel sterkte en ik stuur positieve gedachten naar jullie alledrie! Dikke knuff, Sunny

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel heel veel sterkte, liefs en een dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die Kl...ziekte ook !!!!boos wordt je ervan..zo oneerlijk..maar ook dat helpt niet..;0((
    Heel veel sterkte en ook ik zal veél positieve energie sturen naar jullie !!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Adri,

    Wat een schok, in ieder geval staat het van Leeuwenhoek ziekenhuis goed aangeschreven. Wij kennen elkaar paar net ( een paar maanden) maar ik denk wederzijds een heel goed en vertrouwd gevoel naar elkaar. Uiteraard hopen wij samen met jullie en heeeel veel anderen hier het beste van. Als jullie hier in de buurt zijn, het ziekenhuis is hier niet ver vandaan en wij kunnen helpen geef ons dan alsjeblieft een belletje, bakkie staat altijd klaar, thuis of in de winkel, er is vervoer voor jullie, een luisterd oor en mocht je willen blijven slapen dan is er ook een comfortable bed, jullie mogen ons huis als van jullie zelf beschouwen..
    Voor nu alle liefs en steun die denkbaar is ; Karen en Henk.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Adri, Vanmiddag schreef ik je ook al, maar door een slechte verbinding was hop mijn berichtje foetsie. Jammer genoeg ben ik vergeten wat ik nou allemaal geschreven had...maar
    Wat een ontzettend rotnieuws. Ik had al zo gehoopt dat dit ook gewoon een plekje was dat 'makkelijk' weggehaald kon worden. Dat Andrea direct is doorgestuurd naar het Anthonie van Leeuwenhoek is niet fijn, maar ik hoop dat ze toch het plekje ook op een goede manier kunnen behandelen en dat het snel heel veel beter gaat met Andrea. Heel veel dikke knuffels en beterschap aan jullie alle 3 en extra voor Andrea. Liefs Babette.

    BeantwoordenVerwijderen